इन्दु थारु
रगत तिम्रो पनि रातो छ
रगत मेरो पनि रातो छ
रगत रातो अनि दुवैको तातो छ
तिमी छौ म जस्तो
म छु तिमी जस्तो
फेरि किन यति भिन्नता छ
मदेखि तिम्रो मनमा खिन्नता छ
मलाई सधैं कमैया कम्लहरी देख्छौ
ममाथि सधैं मनपरी गर्छौ
मेरो रगत पसिनामा घरबार गर्छौ
उल्टै ममाथि दुर्व्यवहार गर्छौ
सीमा नाघी सबै अन्याय अत्याचार गर्छौ
तिमीजस्तै मलाई पनि बाच्न मन छ
भनेर मैले भनिरहँदा,
तिम्रो मनमा खोटैखोट हुन्छ
त्यसैले त टीकापुर विष्फोट हुन्छ।
मलाई सधैं मुसा खाने देख्छौ
जबकि हामी दुवै मानव हो।
रगत तिम्रो पनि रातो छ
रगत मेरो पनि रातो छ
मलाई सधैं अछुट देख्छौ
मान्छे मान्छेबीच फुट गर्छौ
मैले छुँदा अपवित्र तिम्रो पानी हुन्छ
मेरो त अपवित्र पुरा जीन्दगानी हुन्छ
पश्चातापमा भिजेको मेरो सिरानी हुन्छ
तिमी जस्तै मलाई पनि बाच्न मन छ
भनेर मैले भनिरहँदा
सहनशिलताको तिमीमा अभाव हुन्छ
केवल शब्दमा सिमित सामाजिक सद्धाव हुन्छ
मभन्दा तिमीलाई बिरालो प्यारो
जब की हामी दुवै मानव हो।
रगत तिम्रो पनि रातो छ
रगत मेरो पनि रातो छ
तिखो हलो जोत्ने मलाई जमिन सम्झिन्छौ
तिमी जस्तो अर्को उत्पादन गर्ने मशिन सम्झिन्छौ
न काटे त तिमी नि म जस्तो
काटे म नि तिमी जस्तो
फरक केवल एउटै अंग छ
बाँकी त उस्तै रुपरंग छ
म हिँड्ने बाटोको सधैं काडेतार बन्छौ
स्वतन्त्र मेरो जीवनको हकदार बन्छौ
तिमी जस्तै मलाई पनि बाच्न मन छ
भनेर मैले भनिरहँदा
तिम्रो मनमा खोटैखोट हुन्छ
त्यसैले त टीकापुर विष्फोट हुन्छ।